Σαντορίνη

Το χωριό του Ακρωτηρίου.

---

Σήμερα ήθελα να γράψω για κάποιο άλλο θέμα, αλλά επειδή ξέχασα τα cd με τις φωτογραφίες μου, σκέφτηκα να σας "μιλήσω" για τη Σαντορίνη, που μερικές φωτογραφίες της παρέμειναν στο laptop μου τελείως τυχαία και που εδώ και πολύ καιρό το γυροφέρνω στο νου μου.
Όταν επισκεφτήκαμε τη Σαντορίνη, στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού, ο αρχαιολογικός χώρος του Ακρωτηρίου ήταν κλειστός λόγω εργασιών. Η απογοήτευσή μας ήταν μεγάλη. Απολαύσαμε όμως, όλα τα υπόλοιπα του νησιού.
Η Σαντορίνη ανήκει στους τόπους που αξίζει κάποιος να δει έστω και για μια φορά.
Είναι μοναδική.

---

Ο χώρος της ανασκαφής.

---

Περπατώντας στα δρομάκια της Θήρας "συναντήσαμε" μια σιδερένια αυλόπορτα καμωμένη με πολύ μεράκι και η οποία, όχι εντελώς άδικα, ήταν βαμμένη με αυτό το έντονο κεραμιδί χρώμα, που συναντάς συχνά στο νησί. Για να τραβά τα βλέμματα;
Πάντως τεχνίτης και ιδιοκτήτης συμφώνησαν να μας καταπλήξουν. Θαυμάστε!

---

Προσέξτε τώρα τις λεπτομέρειες: Στο μεν επάνω μέρος αντί άλλης σιδεριάς έχει πλεγμένο ένα κλαδί αμπελιού. Σίγουρα ο ιδιοκτήτης είχε κάποια σχέση με τους φημισμένους αμπελώνες της Σαντορίνης και θέλησε να το αναπαραστήσει στην εξώθυρα του.

---

---

Στο κάτω μέρος της πόρτας, στο μεν δεξί τμήμα είναι φτιαγμένη η φιγούρα του μικρού, γυμνού ψαρά να κρατά δυο αρμαθιές ψάρια. Αντίγραφο μιας από τις πιο καλοδιατηρημένες τοιχογραφίες του Ακρωτηρίου.

---

---

---

Στο δε αριστερό τμήμα απεικονίζονται οι φιγούρες των δυο παιδιών που πυγμαχούν. Δέστε με τι μεράκι ο καλλιτέχνης σιδεράς, προσπάθησε να αποδώσει τις λεπτομέρειες από τις τοιχογραφίες. Παρ΄όλο που δεν υπάρχει το χρώμα πάνω στο σίδερο, η ένταση και η ζωντάνια της σύνθεσης πάνω στην πόρτα είναι μοναδικές

---

---

---

Η ισχυρή ναυτιλία της εποχής.

---

Συλλέκτριες κρόκου.

---

Εσωτερικό δωματίου από το Ακρωτήρι.