Πέμπτη 14 Αυγούστου 2008

Ασπρόμαυρες






Κοιτώντας ασπρόμαυρες παλιές φωτογραφίες, έμεινα με την απορία. Πως γίνεται φωτογραφίες από διαφορετικά σημεία της Ελλάδας, παρμένες στις αρχές του 1900, να μοιάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους…

Παρατηρώντας τις, ένιωθα ότι όλοι αυτοί είναι συγγενείς μου! Μα να μοίαζουν τόσο πολύ με τις δικές μας οικογενειακές φωτογραφίες!

Βρέθηκα να παρατηρώ τα πέριξ των φωτογραφιών.
Πόζα στητή και αλύγιστη, ύφος δωρικό και βλέμμα ίσια μπροστά. Καθιστοί οι γεροντότεροι, οι γαμπροί κι οι νύφες όρθιοι πίσω τους Τα πιτσιρίκια πιο χαλαρά και ανυπόμονα, πολλές φορές μουτρωμένα, σίγουρα τα σταμάτησαν από το παιγνίδι. Πίσω τους μμμ πίσω τους :

Τοίχοι καφενείων ή σπιτιών, μόλις εδώ δεξιά βλέπεις ένα παραθύρι και λίγο πιο κάτω ένα παλιό λιθόστρωτο γυαλοκοπά στον ήλιο. Πεσμένοι σοβάδες, σε πολλά σημεία φαίνεται η τοιχοποιία, σαραβαλιασμένες καρέκλες και πάντα ένα πανί, έμπνευση του περιφερόμενου εκείνη την εποχή καλλιτέχνη - φωτογράφου, να δεσπόζει σ΄ όλες τις φωτογραφίες.


 



Τι ήθελε να κρύψει ο φωτογράφος; Τι ήταν αυτό που του χαλούσε την πόζα και έπρεπε να το εξαφανίσει πίσω από ένα «μπερντέ»; Μήπως είχε να κάνει με το φως και την αντανάκλαση πάνω στον ασβεστομένο τοίχο; Ίσως...




Φωτογραφίες από το: www.flickr.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: