Στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας συναντήσαμε μια τεράστια ουρά με πολλούς γονείς με πιτσιρίκια, λόγω Χριστουγεννιάτικων δακοπών. Στην αυλή του, όπως κάθε χειμώνα, είχε στηθεί ένα μεγάλο παγοδρόμιο, "η χαρά του παιδιού...και του μεγάλου" θα έλεγα!
Και παραδίπλα ένα μικρό Λούνα Παρκ!
Και παραδίπλα ένα μικρό Λούνα Παρκ!
Αλλάξαμε ρότα και κατευθυνθήκαμε στο Μουσείο Επιστημών. Με λιγότερο κόσμο. Οι χώροι γνώριμοι με ένα όμορφο κατάστημα/πωλητήριο στο ισόγειο, για να αγοράσεις ενθύμια και αρκετούς ορόφους μεγάλης επιφάνειας, να δεις, να θαυμάσεις και να γοητευτείς από τα επιτεύγματα της Επιστήμης! Το μεγαλείο του ανθρώπινου νου!
Εδώ είναι το πιλοτήριο του Apollo 10, που προσθαλασσώθηκε το Μάιο του 1969 -
Μια από τις πολλές αίθουσες με διαδραστικά παιγνίδια για όλους.
Και αφού, ως συνήθως, εξαντλήσαμε τις αντοχές μας, κάναμε μια στάση στο Le Pain Quotidien να ξεκουραστούμε, να χουχουλιάσουμε σε μια πολλή ζεστή ατμόσφαιρα κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Παραγγείλαμε και απολαύσαμε διάφορα αλλά το καλύτερο, σίγουρα, ήταν οι δυο τεράστιες κούπες καπουτσίνο. Το χρειαζόμασταν μιας και έξω οι θερμοκρασίες ήταν πολύ χαμηλές.
Μια πινακίδα που δεν συμπεριλαμβάνεται στον ελληνικό Κ.Ο.Κ και σίγουρα δεν θα δείτε στους δρόμους μας.
Η φωτογραφία φαίνεται λίγο θολή. Έχει πέσει ομίχλη και σε λίγο αρχίζει να σουρουπώνει...Είναι, δεν είναι 4:00 η ώρα το απόγευμα!
Στην Carnaby Street οι Χριστουγεννιάτικοι στολισμοί είναι ιδιαίτερα εμπνευσμένοι και εντυπωσιακοί!
Και μια εικόνα για να σας ανατρέψει όποια άποψη έχετε για το λήμμα Λεωφόρος.
Θυμάστε τις εικόνες που είδαμε εδώ για αυτό το χαριτωμένο νηπιαγωγείο; Το William Patten School. Ε, περνώντας και ξαναπερνώντας από μπροστά του ανακάλυψα και άλλα ζωγραφισμένα ανάγλυφα πλακάκια, καμωμένα από παιδάκια διαφόρων εθνοτήτων, μεταξύ αυτών ένα Ελληνάκι μας χαιρετάει ελληνικά!
Αυτή την εποχή ευτυχώς τα φυλλοβόλα δέντρα έχουν χάσει τα φύλλα τους και είναι πιο εύκολο να μας αποκαλυφθούν τα πανέμορφα κτίρια από πίσω.
Πίσω από την πολύβουη Oxford Street συναντήσαμε τη St Christopher's Place, μια πλατεία σαν μια μικρή γραφική γειτονιά, με ύφος και χαρακτήρα χωριού. Με πολλά εστιατόρια και μικρές μπουτίκ.
Μια όμορφη βρύση δεσπόζει στο κέντρο της, μπροστά από ένα τούρκικο εστιατόριο το "Sofra".
Και ένα σύγχρονο μεγαθήριο, που μέρος του μόνο χώρεσε στο φακό μου...
7 σχόλια:
ολα ειναι μαγευτικααααααα..
αλλα ο βοηθητικος πιγκουινος στο παγοδρομιο.. τονζηλεψα..
φιλακιαααααααααααααααα ζαμπια μουυυυυ.. να περνας καλααααααα..
Σαν τα παιδάκια simone ΜΟΥ και εσύ, σαν τα παιδάκια!
Θα πάμε να παίξουμε μαζί, γιατί αυτό μου άρεσε κι εμένα!
Φιλιάαααααααααα
Τελικά σε κάποια μέρη όσες φορές κι αν πας θέλεις κι αξίζει να ξαναπάς.
Είχα βρεθεί τέλος Νοεμβρίου πριν χρόνια στο εορταστικό Λονδίνο αλλά ευχαρίστως σε κάποια μουσεία θα ξαναπάω.
Φιλιά.
Καλησπέρα Ξανθή
Αξίζει πραγματικά όλες τις εποχές γιατί έχει ποικιλία θεμάτων να δεις μα στις γιορτές γίνεται πιο εντυπωσιακό!
Για πότε το προγραμματίζεις το επόμενο ταξίδι;
Αχ, με ξεσηκώνεις...και θέλω να φύγω τώρα αμέσως! Αχ και δεν μπορώ.
Βοηθητικό πιγκούινο, είδα όμως και σε "ελληνικά" παγωδρόμια στην Χαλκίδα αλλά και στην Κηφισιά, σε αυτά που είχαν στηθεί τις μέρες των γιορτών.
Όταν έτρεχα την κόρη μου, είχαμε ένα μόνο στο Μοσχάτο, αν θυμάμαι καλά. Δεν είχαμε πουθενά αλλού. Φαίνεται με τα χρόνια άνοιξαν κι άλλα.
Το Λονδινάκι θα σε περιμένει εκεί, όποτε πας!:)
Γειά σου Ζαμπία μου!
Υπέροχες φωτογραφίες του Λονδίνου. Είναι από τις πόλεις που θα μπορούσα να μετακομίσω μόνιμα εκεί αύριο το πρωί χωρίς δεύτερη σκέψη.
Το επισκεύθηκα μια φορά πριν 5 χρόνια για 15 μέρες. Μαγεύτηκα!
Η πλακέτα με το "hello" στα Ελληνικά, πολύ μου άρεσε!
Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου