Περιμέναμε να εφορμήσει για τα καλά η άνοιξη στη ζωή μας και αντ΄ αυτού ξαναφορέσαμε τα πουλόβερ και τα μπουφάν.
Τρέξαμε να μας φυσήξει ο βοριάς, μπας και βγει λίγο καυσαέριο από τα πνευμόνια μας και λαμπικάρει το μυαλό, που είναι βουτηγμένο μες στις απεργίες και στις κινητοποιήσεις, στις διακοπές ρεύματος και στις διακοπές των μέσων μετακίνησης, στη δυσοσμία των σκουπιδιών και στη ψήφιση νομοσχεδίων.
Μόνον η ευγενής ΤΑΞΗ των δημοσιογράφων, πιστή στον "όρκο της" παρέμεινε στις επάλξεις, με μοναδικό σκοπό της; Να μας ενημερώνει για το πόσο καλό θα μας κάνει το καινούριο νομοσχέδιο, αφού φρόντισε να εξαιρέσει την κάστα της απ΄ αυτό το ανοσιούργημα. Τόσο καλό...
Τελικά εκτός από μας, και μερικές χιλιάδες ακόμη, είχαμε τη φαεινή ιδέα να καταφτάσουμε στο Λουτράκι. Όπου κι αν πήγαινες υπήρχε το αδιαχώρητο.
Ο αέρας στο φόρτε του και οι μαγαζάτορες στα καλύτερά τους.
Πάντως, εκεί που εντέλει σταλίσαμε, φάγαμε αρκετά καλά και είχαμε και θέα την φουρτουνιασμένη θάλασσα με μερικούς γενναίους σέρφερς να την απολαμβάνουν.
Εμείς από μακριά μη βραχούμε και λιώσουμε. Έτσι ζαχαρένιοι είμαστε.
Ας είναι! Αν και Τρίτη, αν και Μάρτης δεν μας έγδαραν πολύ.
4 σχόλια:
μύρισε άνοιξη ο αέρας στο μπλόγκ σου Zambia:)
Zambia μου ,γλυκειά...μικρός που είναι ο κόσμος..
Κι εγώ εκεί..με θέα την θάλασσα και με καλή παρέα!!! Την ίδια μέρα ακριβώς...
*΄Ανοιξη, heart, όχι όμως με την καλύτερη διάθεση! Που θα πάει, θα τη...στρώσουμε.
* Αν ήξερα ότι περιτριγύριζες εκεί θα φώναζα "Ξανθιάααααα"!!!
Πάντως, πέρα από τη γκρίνια, ήταν όμορφα έτσι;
Πανέμορφα ήταν.....
χαχαχαχαχα φαντάζεσαι να φώναζες Ξανθιάααααααααα και να γύριζα!!!
Δημοσίευση σχολίου