Η σημερινή μου ανάρτηση αφορά στο γουδί και στην παρέα του, το γουδοχέρι. Συγκεντρώνοντας επί χρόνια γουδιά από πολλά μέρη, κατέληξε να έχω σήμερα μια μεγάλη συλλογή από αυτό το εργαλείο της κουζίνας μας και όχι μόνο.
Μια συλλογή-εμμονή, σχεδόν πάντα ακριβοπληρωμένη, όπως εξάλλου όλες οι συλλογές, οι οποίες δημιουργούνται σταδιακά και για πολλά χρόνια.
Άλλα είναι κοινά, άλλα κακόγουστα, άλλα ογκώδη και άλλα δουλεμένα περίτεχνα. Όλα, όμως, παραμένουν η μεγάλη μου αγάπη!
Ξύλινα λοιπόν, ή μεταλλικά, μαρμάρινα ή πορσελάνινα, από βαλσάτη ή αχάτη, από μπαμπού ή ανοξείδωτο χάλυβα, πήλινα ή από γρανίτη , γυάλινα ή πέτρινα, σύγχρονα, με μοντέρνο design ή παραδοσιακά, αυτά τα προβιομηχανικά εργαλεία έχουν φόρμες απλές, καθαρές απόλυτα εναρμονισμένες με το λειτουργικό προορισμό τους.
Παρότι τα βασικά σχήματα είναι σταθερά, τα εργαλεία παραδοσιακών τεχνών διαφοροποιούνται από τόπο σε τόπο ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες, τις διαθέσιμες πρώτες ύλες, τους δρόμους επικοινωνίας, τον τρόπο ζωής.
Η βασική του χρήση παραμένει πάντα ίδια: να τρίψει, να συνθλίψει, να λιώσει, να πολτοποιήσει.
Μικρό δείγμα προσωπικής συλλογής
Συχνά διαφοροποιούνται σε μέγεθος και πρώτη ύλη, αλλά και από τεχνίτη σε τεχνίτη, που παραγγέλνει τα εργαλεία του ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του ή τα τροποποιεί έτσι ώστε να τον εξυπηρετούν, δημιουργώντας ιδιοκατασκευές. Μια τέτοια υδροκίνητη ιδιοκατασκευή έχει εφευρεθεί για την αποφλοίωση του ρυζιού στο Βιετνάμ.
Από την αρχαιότητα ακόμα, χρησιμοποιούνται από τους φαρμακοποιούς στην κονιοποίηση διαφόρων προϊόντων για την παρασκευή φαρμάκων. Εγγεγραμμένο στον πράσινο σταυρό, ενδεικτικό παγκοσμίως των φαρμακείων, εκτός από τον όφη, το σύμβολο του γουδιού χαρακτηρίζει τους παρασκευαστές.
http://wikipedia.org/
images.google
18 σχόλια:
μη μου πεις ότι έχεις και το μεγάλο στον κήπο σου??????????
πάντως το λευκό, έχει ένα στύλ!
Πλάκα θάχε!
Ναι, το παράγγειλα στο Βιετνάμ και μου το έστειλαν για όταν φυτρώσει ο ορυζώνας μου...
Ρία, πιο εύκολα φυτρώνει Βιετναμέζος στα χώματα που έχω παρά ρύζι...
Το γουδί το γουδοχέρι και έναν κόπανο στο χέρι...Δεν ξέρω αυτή η παροιμία εμπεριέχει πονηράδα;;;
Ζάμπι να την χαίρεσαι τη συλλογή σου, και να την αυγατίσεις πολύ ωραία γουδιά... Φτιάξε μας ντε και κανα μείγμα τόοοοοσα έχεις, μαγειρικά ή φαρμακευτικά.
εγώ θα αρκεστώ στο ένα και ποταπό πορσελάνινο μου... ;)
πολλά φιλιά
Αμαλία
** Επίσης μ'αρέσει που είσαι από τους λίγους που χρησιμοποιούν σωστά τη σύνταξη του ρήματος "αφορώ"
Αμαλί, μέρος της συλλογής μου...είπαμε!
Όχι δεν περιέχει πονηριά.
Όταν θέλεις να αναφερθείς σε κάποιον που επιμένει σε θέσεις και απόψεις που κατά γενική ομολογία και παραδοχή, είναι λάθος, λες:
"Το γουδί το γουδοχέρι και τον κόπανο στο χέρι".
Αυτά!
Συντάσσεται και με αιτιατική σε ορισμένες περιπτώσεις...Αλλά το μάθημα χρεώνεται. Χα χα χα!
π.χ "Αφορά την Αμαλία και όχι εμένα".
φλκ
* Όπως βλέπεις αυτά και άλλα είναι ΑΘΙΚΤΑ!!! Σιγά μη τα λερώσω με διάφορα μπαχαροζούμια...Ένα μόνο χρησιμοποιώ.
Δεν ήξερα ότι έχεις συλλογή! Καλέ που τα φυλάς όλα όσα έχεις; Εγώ 1 έχω και το πάω από δω κι απο κει. Της μάνας μου πάντως (φωτό) θα το πάρω. Δεν υπάρχει περίπτωση... Ήδη της πήρα το χάλκινο και το χρησιμοποιώ για τους ξηρούς καρπούς. Είδες; Μετά από τόση τεχνολογία και μοντέρνα μίξερ, να γυρίζουμε πάλι στα παραδοσιακά...
Να διορθώσω επίσης ότι εδώ κάνουν πέτρινα γουδιά, όχι μαρμάρινα.
Ευχαριστώ για την αφιέρωση!
Το γουδί της μαμάς σου είναι όμορφο. Το θυμάμαι από τις φωτογραφίες, που μου είχες στείλει.
Να το πάρεις Κική, αξίζει και σαν θύμηση!
Τώρα πού τα βάζω; Μια μεγάλη ιστορία. Άλλα έχω Αθήνα, άλλα στο εξοχικό και πάντα ονειρεύομαι να φτιάξω ένα χώρο ειδικά γι αυτά.
Τώρα τελευταία, απλώς το σκέφτομαι κάμποσο, πριν αποφασίσω να αγοράσω κάποιο...Μιας και κινδυνεύω να μου τα φέρουν στο κεφάλι.
Ακόμα καλύτερα τα πέτρινα...Θα το διορθώσω.
Υποκλείνομαι στο μεγαλείο σου.
Φιλάκια φιλενάδα!
Μου έλειψες ;)
Καλημέρα M.
Σήμερα, μόλις, είδα το σχόλιό σου, το οποίο είχε κρατήσει ο blogger για έλεγχο και δεν το είχα προσέξει πριν...
Να είσαι πάντα καλά, γλυκιά μου matriga.
Θα τα πούμε σύτομα.
Πολυποίκιλη συλλογη απο γουδοχέρια, όλα πανέμορφα!! Μήπως ξέρεις να μου πείς που θα βρω να αγοράσω ένα παρασοσιακό πέτρινο γουδι; πέρα απο καταστήματα cook shop κ.α στη τήνο άραγε φτιάχνουν που έχουν παράδοση με το μάρμαρο;;
Πολυποίκιλη η συλλογή απο γουδοχέρια και όλα είναι πανέμορφα!! Μήπως ξέρεις που θα μπορούσα να αγοράσω ένα πέτρινο παραδοσιακό γουδί πέρα απο καταστήματα τύπου cook shop; η τήνος που έχει παράδοση με το μάρμαρο, άραγε έχει;
Γεια σου Christine.
Ξέρω ότι στη Ζάκυνθο υπάρχουν ακόμα μαρμαράδικα, τα οποία φτιάχνουν γουδιά. Δεν έχω απ΄αυτά.
Δυο γρανιτένια που έχω, το ένα είναι του Jamie Oliver και το άλλο ταϋλανδέζικο.
Για την Τήνο που γράφεις, ίσως και να έχει...Δεν κάνεις και μια αναζήτηση στο google?
Καλό Σ/Κ
Ζ.
εψαχνα για γουδι στο ιντερνετ κ πετυχα το μπλογκ αυτο!
καταπληκτικη συλλογη!!! :)
εψαχνα για γουδι στο ιντερνετ κ πετυχα αυτο το μπλογκ! καταπληκτικη συλλογη!!! μπραβο!! :)
Σ΄ευχαριστώ Θεώνη!
Ζ.
Γλυκιά Ζαμπία! Τι ενδιαφέρουσα συλλογή! Αγαπημένο το γουδί του Jamie!Φιλιά
καλησπέρα και από μένα,ψάχνοντας και εγώ για το ιδανικό γουδί σας βρήκα,να σας ρωτήσω ως πιο ειδική,ανεξαρτήτως χρημάτων το πέτρινο είναι το καλύτερο ως υλικό?ευχαριστώ πολύ.
Καλημέρα σας!
Το ιδανικό γουδί είναι αυτό που είναι το καταλληλότερο για τη χρήση, για την οποία το προορίζουμε.
Αν είναι να επιλέξουμε ένα μόνο, για γενική χρήση, θα πρότεινα το ορειχάλκινο.
Ζ.
αλήθεια ε?ήταν το πρώτο που είχα αποκλείσει λόγω του ότι δεν μου αρέσει καθόλου αισθητικά,το χρειάζομαι κυρίως για δημιουργλια μιγμλατων μπαχαρικών,προσανατολίζομαι προς γρανίτη,δεν συγκρατεί μυρωδιές.
Δημοσίευση σχολίου