Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Κινούμενες Γέφυρες








Αυτή είναι ίδια με την παλιά γέφυρα του Ισθμού στα Ίσθμια.




Μεταφερόμενη ή κινητή γέφυρα είναι ένας τύπος γέφυρας που ενώνει ένα κινούμενο τμήμα "οδοστρώματος" με την απέναντι πλευρά. Η γόνδολα (το μεταφερόμενο στοιχείο) μεταφέρεται από ψηλά τεντωμένα συρματόσκοινα ή επάνω σε ένα σιδερένιο χωροδικτύωμα. Η ιδέα έχει χρησιμοποιηθεί για να διασχίσουν τους πλεύσιμους ποταμούς ή άλλα τμήματα νερού, όπου υπάρχει ανάγκη για την κυκλοφορία σκαφών και να μπορούν αυτά να περνούν. Είναι ένας σπάνιος τύπος γέφυρας, με λιγότερες από δυο δωδεκάδες στο σύνολο τους να έχουν κατασκευαστεί και πολύ λιγότερες να λειτουργούν σήμερα.

Vizcaya Bridge

Η πρώτη κινητή γέφυρα ήταν η Vizcaya που χτίστηκε στο Portugalete, στην Ισπανία, το 1893, και η οποία το 2006 ανακυρήχθηκε από την Unesco Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Σχεδιάστηκε από το Alberto Palacio, μαθητή του Gustave Eiffel και ενέπνευσε άλλους να προσπαθήσουν να κάνουν παρόμοιες κατασκευές. 
Η ιδέα βρήκε χρήση εκεί όπου δεν υπήρχε πρακτική εφαρμογή στο να κτιστεί μια σταθερή γέφυρα.
Ήταν η λύση που δόθηκε από το μηχανικό στο πρόβλημα του να ενώσει δυο πόλεις χωρίς να αναστατώσει τη θαλάσσια κυκλοφορία στο λιμάνι του Μπιλμπάο και χωρίς να πρέπει να χτιστεί μια ογκώδης κατασκευή με πολύ μακριές κεκλιμένες ράμπες.

Θέα κατά μήκος της γέφυρας  Vizcaya
Επειδή οι κινητές γέφυρες μπορούν να φέρουν μόνο ένα περιορισμένο φορτίο, η ιδέα χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα μετά την άνοδο της χρήσης του αυτοκινήτου.

Middlesbrough
Μια από τις μεγαλύτερες και ακόμα σε λειτουργεία γέφυρες είναι αυτή του Middlesbrough στην Αγγλία. 
Έχει μήκος 259 μ.και κτίστηκε το 1911.

Newport Transporter Bridge


Source:

http://en.wikipedia.org/

Σάββατο 2 Μαΐου 2015

Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Η αρχαία Ελλάδα,μεταξύ του 700 & 600 π.Χ.

Δεν είναι εύκολο να κατανοήσει κάποιος πως ένας λαός με σκέψη ορθολογιστική, όπως ήταν οι Έλληνες, επινόησε τόσο εξωπραγματικές ιστορίες και έφτασε να τις πιστέψει. Ουσιαστικά η μυθολογία είναι το ακριβώς αντίθετο της λογικής, του λόγου.
Για να μπορέσουμε να το εξηγήσουμε, πρέπει πρώτα να αποδεσμεύσουμε τη θρησκεία από τη μυθολογία. Αν κάποιοι μύθοι προσπαθούν να εξηγήσουν κάποια φυσικά φαινόμενα που συνδέονται με μια θεότητα (π.χ. η λατρεία της Δήμητρας συνδέεται με το φυτικό κύκλο της αναγέννησης της φύσης), ωστόσο δεν μπορούμε να επεκτείνουμε τη σχέση αυτή με το σύνολο της μυθολογίας. Πρέπει πρώτα απ΄όλα να κατανοήσουμε ότι η ιεροτελεστία προηγούνταν του μύθου. Μπροστά σε ένα τελετουργικό αρχαίο και δυσνόητο, συνέθεσαν την ιστορία του θεού, τον τοποθέτησαν μέσα στο χωροχρόνο, του έδωσαν ποικίλα επίθετα, ανάλογα με τις ιδιότητες που εμφανίζει. Έπρεπε να βρεθούν εικόνες εύληπτες για το μέσο άνθρωπο, με τις οποίες να μπορέσει να ταυτιστεί. Η μυθολογία αναπτύχθηκε σε συνάρτηση με δυο άλλες αρχές της ελληνικής θρησκείας, τον πολυθεϊσμό και τον ανθρωπομορφισμό.

Δελφοί

Η ανάγνωση των μύθων δεν ήταν απλώς ψυχαγωγία. Πολλές θεωρίες που αναπτύχθηκαν με τον καιρό είχαν ξεκινήσει από τους μύθους. Ωστόσο θα χρειαζόταν πολύς χρόνος και θα ήταν ιδιαίτερα σύνθετο αν επιχειρούσαμε να τις αναλύσουμε. Μπορούμε μόνο να επισημάνουμε τις πιο πρόσφατες. Ο G. Dumézil διατύπωσε την άποψη ότι η κοινωνική οργάνωση, σύμφωνα με τις τρεις βασικές λειτουργίες των ινδοευρωπαϊκών λαών, εθνική κυριαρχία, πόλεμος και οικονομική παραγωγή, αντικατοπτρίζονται στη θρησκεία. Και όμως, κι ο ίδιος συμπέρανε ότι η θεωρία αυτή είναι αρκετά δύσκολο να αποδειχθεί σε σχέση με την ελληνική θρησκεία.
Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι βλέπουν στους μύθους ένα μέσο για να έρθουν στο φως οι εσωτερικές πνευματικές διεργασίες και το υποσυνείδητο του ανθρώπου.
Πρέπει να προσθέσουμε ότι κάποιοι μύθοι επέτρεψαν στους Έλληνες πολίτες να μάθουν και να διεκδικήσουν το απώτερο παρελθόν της οικογένειας και των θεσμών τους. Όλοι οι αστικοί οργανισμοί έχουν κάποια ιστορία που τονίζει το παρελθόν και την αξία τους.
Όπως αναφέρει ο P. Grimal (La religion grecque): «Ο Ελληνισμός προσέφερε θεμελιώδες έργο για την πρόοδο της ανθρώπινης σκέψης. Χάρη στη μυθολογία, το ιερό στοιχείο σταμάτησε να είναι τρομακτικό και ένα σκοτεινό μέρος της ψυχής άνοιξε τις πύλες του στη σκέψη».


Ο ΗσίοδοςΟ Όμηρος

Μπορεί ο Όμηρος και ο Ησίοδος να δημιούργησαν την γενεαλογία των θεών, όμως το έργο τους δεν θεωρούνταν σε καμιά περίπτωση ιερό. Κάθε άνθρωπος είχε το δικαίωμα να μην πιστεύει, αρκεί να μη δρούσε ενάντια στις ιερουργίες και τις τελετές. Η πίστη του πληθυσμού είχε συγχωνευτεί με την ιεροτελεστία. Οι ιερουργίες δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ και διατηρηθήκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα.


Συνεχίζεται

Source: Anne Marie Buttin
Marie Delcourt
Wikipedia.org