Αν ο τουρισμός μας είναι η πρώτη βιομηχανία της Ελλάδας, ο τουρισμός του Λονδίνου είναι βαριά βιομηχανία με πολλές τσιμινιέρες, αναρίθμητες!
Μ΄ αρέσει να περπατώ, να παίρνω ταξί ή λεωφορείο και σπάνια μετρό. Οι σκόρπιες εικόνες, που θα σας δείξω είναι μερικές απ΄ αυτές που αποτύπωσα με την ψηφιακή μου και νομίζω ότι είναι αρκετά ενδιαφέρουσες!
N' joy!
Φτάσαμε αργά τη νύχτα, αγναντεύοντας από ψηλά την καλοκαιρινή Δύση του ήλιου του Βορείου Ημισφαιρίου, που κάνει να χρυσίζουν τα σύννεφα μέχρι πολύ-πολύ αργά!
Όσο το Χειμώνα βραδιάζει πάρα πολύ ενωρίς, τόσο το καλοκαίρι η νύχτα αργεί να πέσει.
Το πρώτο πρωϊνό, ψηλά από το παράθυρό μας.
Ξανά οι ίδιες «χορεύτριες», υπό άλλη γωνία, τις οποίες συναντώ σχεδόν καρμικά, πάντα τυχαία!!http://apotypomata.blogspot.com/2008/08/blog-post_31.html
Διαφορετικές αποχρώσεις της ασφάλτου για διαφορετική χρήση.
...Και το ψιλόβροχο από κοντά.
Ο καιρός μας έδειξε πολλά φθινοπωρινά πρόσωπα (από 16-20 βαθμούς) και σε γενικές γραμμές ήταν υποφερτός σε σχέση με τα 40άρια της Αθήνας. Επειδή ο προορισμός αυτός είναι από τους πιο λατρεμένους, πέρα της συναισθηματικής φόρτισης, που εμπεριέχει, βρίσκω τα πάντα όμορφα...Προορισμός με πολλές διεξόδους και πολλές απολαύσεις.
Επηρεασμένη λοιπόν, από την προσωπική μου θετική ματιά, ίσως η τουριστική μου περιγραφή να μην είναι αμερόληπτη.
